Şöyle bir hikaye anlatılır: Günlerden bir gün kırlangıcın biri, bir adama âşık olur. Adamın penceresinin önüne konup adama şöyle der:
-” Ben seni çok seviyorum lütfen pencereyi açıp beni içeri al da birlikte yaşayalım.”
Adam:
-” Olmaz alamam. Sen bir kuşsun. Bir kuş, adama aşık olur mu?”
Kırlangıç tekrar;
-” Lütfen pencereyi açıp beni içeri al. Hem ben sana dost ve arkadaş olurum canını da sıkmam birlikte yaşar gideriz.” Der.
Adam yine;
-” Olmaz alamam…Git başımdan.” diye cevap verir.
Üçüncü ve son defa kuş adamın penceresinin önüne konup adama tekrar şöyle seslenir:
-” Lütfen beni içeri al. Artık soğuklarda başladı, dışarıda kalamam. Biliyorsun ben, sıcak havalarda yaşayabilirim. Beni içeri almazsan başka sıcak ülkelere gitmek zorunda kalırım. Lütfen beni içeri al da burada kalayım. Birlikte yemek yer omzuna konar seni neşelendirir, sana yârenlik ederim. Hem sen de benim gibi yalnızsın.”
Adam ona;
-” Git derhal başımdan! Ben yalnız kalırım” der ve kuşu kovar…
Kırlangıç da bu cevap üzerine üzüntülü bir şekilde uçar ve uzaklara gider. Adam, kırlangıç uzaklara gittikten sonra düşünür ve kendi kendine; “Ben ne aptal , ne kadar akılsız bir adamım, niye kırlangıçla birlikte kalmayı kabul etmedim? Ne güzel birlikte kalırdık der ve çok pişman olur. Pişman olur olmasına ama iş işten geçmiştir. Kendi kendine “Nasıl olsa sıcaklar başlayınca kırlangıcım yine gelir bende onu içeri alır birlikte mutlu bir hayat sürerim, der. Ve penceresini sonuna kadar açıp beklemeye koyulur.
Yazın gelmesiyle, kırlangıçlarda gelmeye başlar. Ama onun kırlangıcı gelmez. Yazın sonuna kadar hiç penceresini kapatmadan pencerenin başında bekler ama boşuna…Kırlangıç yoktur. Gelen kırlangıçlara sorar ama onun kırlangıcını gören olmamıştır. Sonunda bir bilge kişiye halini danışmak ve ondan bilgi almak için yanına gider. Bilge kişiye olayı anlattıktan sonra bilge kişi ona şöyle cevap verir :
– “Kırlangıçların ömrü 6 aydır…”
Bu hikayede geçen kuş, ömür kuşudur. Onunla beraber yaşamaktan kasıt ahiret için yatırım yapmaktır. Hayatta bazı fırsatlar vardır insanın ömründe bir defa ele geçer ve değerlendirilmezse kuş misali uçup gider. Bu dünya hayatı da Allah’ın biz kullarına bahşettiği en büyük bir fırsattır. Bu fırsat insanoğlunun eline bir kez geçer ve bir daha da asla geri dönmez. Bunun değerini ancak ahirete göçenler bilir. Akıllı kimse; bütün ömrünü bu fani hayat için harcayan değil, ebedi hayatı için yatırım yapandır.
Her iki tarafta da kazananlardan olmak dileğiyle…
Hoş bakın zâtınıza…
13.042015
Mehmet PEHLİVAN
Kaynak: İmamlarburada.com
